تغیر مسیر یافته از - اهرن بن اعین القس
زمان تقریبی مطالعه: 2 دقیقه
 

اهرن قسّ





اهرن (اهرون) قسّ (زنده در اوایل قرن اول هجری)، از یهودیانی بوده که در جمیع علوم خصوصاً در علم طب مهارت کامل داشته و از دولتیان در زمان خسرو پرویز در ایران بوده است.


۱ - معرفی اجمالی



اهرن قسّ را اهرون نیز خوانده‌اند. او که بر آیین یهود بود، در جمیع علوم خصوصاً در علم طب مهارتی تمام داشت
[۲] دهخدا، علی‌اکبر، لغت‌نامه دهخدا، ج۳، ص۳۱۴۷.
و در زمان خود از شهرت خاصی برخوردار بود.
در زمان خسرو پرویز در ایران زندگی می‌کرد و از دولتیان به شمار می‌رفت.

۲ - آثار



اهرن تالیفی به نام کتاب الکنّاش دارد.
[۵] دهخدا، علی‌اکبر، لغت‌نامه دهخدا، ج۳۱، ص۳۱۴۷.
این کتاب قدیمی‌ترین اثر در موضوع پزشکی است
[۶] ابن‌صاعد اندلسی، صاعد بن احمد، التعریف بطبقات الامم، ص۲۷۶.
که به زبان سریانی نوشته شده و ماسرجیس آن را برای عمر بن عبدالعزیز (خلافت ۹۹-۱۰۱ هـ) به زبان عربی ترجمه کرد.
[۸] ابن‌صاعد اندلسی، صاعد بن احمد، التعریف بطبقات الامم، ص۲۷۶.

این کتاب حاوی سی مقاله بوده که ما سرجیس دو مقاله دیگر به آن اضافه نمود.

۳ - تاریخ وفات



تاریخ دقیق فوت اهرن به دست نیامد، ولی در ابتدای قرن اول می‌زیسته است.

۴ - مطالعه بیشتر



برای مطالعه بیشتر به منابع زیر مراجعه شود.
[۱۲] قفطی، علی بن يوسف، تاریخ الحکماء، ص۸۰.
[۱۳] قفطی، علی بن يوسف، تاریخ الحکماء، ص۳۲۴.
[۱۴] شمس‌الدین سامی فراشری، قاموس الاعلام، ج۲، ص۱۱۱.
[۱۵] براون، ادواردگرانویل، تاریخ طب اسلامی، ص۹۰.
[۱۶] سيريل الگود، تاریخ پزشکی ایران، ص۱۵۰.


۵ - پانویس


 
۱. ابن‌عبری، غریغوریوس بن هارون، تاریخ مختصر الدول، ص۹۲.    
۲. دهخدا، علی‌اکبر، لغت‌نامه دهخدا، ج۳، ص۳۱۴۷.
۳. ابن‌عبری، غریغوریوس بن هارون، تاریخ مختصر الدول، ص۹۲.    
۴. ابن‌ندیم، محمد بن اسحاق، الفهرست، ص۳۵۸.    
۵. دهخدا، علی‌اکبر، لغت‌نامه دهخدا، ج۳۱، ص۳۱۴۷.
۶. ابن‌صاعد اندلسی، صاعد بن احمد، التعریف بطبقات الامم، ص۲۷۶.
۷. ابن‌ندیم، محمد بن اسحاق، الفهرست، ص۳۵۸.    
۸. ابن‌صاعد اندلسی، صاعد بن احمد، التعریف بطبقات الامم، ص۲۷۶.
۹. ابن‌ندیم، محمد بن اسحاق، الفهرست، ص۳۵۸.    
۱۰. ابن‌ابی‌اصیبعه، احمد بن قاسم، عیون الانباء، ص۱۵۸.    
۱۱. ابن‌عبری، غریغوریوس بن هارون، تاریخ مختصر الدول، ص۹۲.    
۱۲. قفطی، علی بن يوسف، تاریخ الحکماء، ص۸۰.
۱۳. قفطی، علی بن يوسف، تاریخ الحکماء، ص۳۲۴.
۱۴. شمس‌الدین سامی فراشری، قاموس الاعلام، ج۲، ص۱۱۱.
۱۵. براون، ادواردگرانویل، تاریخ طب اسلامی، ص۹۰.
۱۶. سيريل الگود، تاریخ پزشکی ایران، ص۱۵۰.


۶ - منبع



پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۱۹۴، برگرفته از مقاله «اهرن قسّ».






آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.